สาวประกาศตามหา คุณป้าเก็บของหลักแสน พยายามคืนแต่พนักงานไม่รับฝาก​

โดยให้รายละเอียดว่า “วันที่ 31 ธันวาคม 2024 เหวินกับน้องสาวไปใช้บริการที่ร้านกาแฟ Pacamara ใกล้สถานที่จัดคอนเสิร์ตข้ามปีของIconsiam เพื่อรอเพื่อนเข้าชมคอนเสิร์ตพร้อมกัน ใช้โอกาสนี้พักผ่อนและฉลองส่งท้ายปีกับเพื่อนๆ แต่ว่าค่ำคืนนี้กลับจบลงด้วยความวุ่นวาย เพราะความผิดพลาดของตัวเราเองและการจัดการที่ไม่เหมาะสมของร้านPacamara​

*เริ่มต้นอย่างมีความสุข…*
18:30 น. เหวินกับน้องสาวมาถึงร้านกาแฟ Pacamara สั่งเครื่องดื่ม และนั่งพักผ่อนระหว่างรอเวลาเข้าคอนเสิร์ต น้องสาวมาเที่ยวจากต่างประเทศ ดูตื่นตาตื่นใจกับการได้ออกมาเที่ยวกับพี่สาว นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปี ที่เราได้กลับมาข้ามปีด้วยกันอย่างวัยเด็ก

เราอยากถ่ายรูปคู่กับน้องสาวเยอะๆ หวังจะเก็บบรรยากาศดีๆ ตอนที่จะถ่ายรูปน้องสาวก็เลยวางถุง LV ไว้บนเก้าอี้แล้วลุกขึ้นมาถ่ายรูป (ในถุงใบนั้นมีสร้อยคอ 2 เส้นที่เพิ่งซื้อจาก LV ใบเสร็จยังอยู่ในถุงอยู่เลยและต่างหูมุกล้อมเพชรของม๊าที่ใส่ไว้ในถุง Dior อีกที)

*จุดเปลี่ยนชีวิตในคืนนี้: ถุงที่หายไป*
18:58 น. หลังจากถ่ายรูปเสร็จน้องสาวได้ลุกไปห้องน้ำ โดยวางถุงไว้บนเก้าอี้ (อาจตกพื้นในตอนนั้น) ตัวเหวินเองเข้าใจว่าน้องเอาถุงไปด้วย

19:04 น. พนักงานจากร้านอาหารญี่ปุ่นที่อยู่อีกฝั่งของร้านกาแฟห่างกันประมาณ 10 เมตร ที่เรากำลังจะไปใช้บริการ ได้เดินมาตามเหวินว่าโต๊ะพร้อมแล้ว เหวินเลยลุกไปดูโต๊ะรอบว่าโอเคไหม และแจ้งพนักงานว่าขอเป็นที่นั่งชั้น2 จะได้ให้น้องสาวที่ไม่มีตั๋วคอนเสิร์ตนั่งรอแบบสบายๆ

แล้วเราก็เดินกลับมาที่ร้านกาแฟอีกรอบ จนพนักงานร้านอาหารญี่ปุ่นมาตามรอบสองตอนที่พื้นที่นั่งชั้นสองเรียบร้อยแล้ว เราเลยเดินตามพนักงานไปอย่าง รวดเร็ว โดยไม่ทันได้เช็คถุงที่อยู่บนพื้น (หรืออาจจะเก้าอี้)

19:05 น. ในช่วงเวลาเดียวกัน พี่ผู้หญิงเสื้อขาวสะพายเป้คนนึง เดินมาเข้าหยิบถุง (ต่อจากนี้ขอเรียกว่าป้าเสื้อขาว)

19:06-19:12 น. ป้าเสื้อขาวพยายามเปิดถุงดูว่ามีของอะไรอยู่ข้างในและป้าน่าจะเห็นบิลใบเสร็จในถุง

ป้ามีทีท่าว่าอยากจะส่งคืนถุงนั้นให้ร้าน เพราะเขาถือถุง LV ของเราไปหาที่พนักงานร้านกาแฟ Pacamara เพื่อแจ้งว่าเจอถุงบนพื้นในร้าน และในถุงมีของมีค่ามากเป็นสร้อยLV(พนักงานเล่าให้ฟัง) หวังให้พนักงานช่วยดูแลเพื่อส่งคืนเจ้าของ แต่พนักงานปฏิเสธโดยแจ้งว่า “ไม่สามารถรับฝากได้เนื่องจากของมีค่ามากเกินไป” และแนะนำให้เธอนำถุงไปที่ Information ประตู 1

แล้วป้าได้พยายามพูดคุยกับพนักงานทุกท่านด้วย เสร็จป้าเดินไปข้างร้านแล้ะยื่นคิดและดูของในถุง คิดว่าน่าจะรอเจ้าของ

19:14 น. ป้าเสื้อขาวได้เดินเข้าไปถามพนักงานอีกครั้งด้วยความสับสนว่าฝากของไว้ได้หรือไม่ พนักงานได้ปฎิเสธเป็นรอบที่สอง และสุดท้ายป้าก็ตัดสินใจเดินไปตามคำแนะนำ แต่เดินไปไม่ถึงเพราะคนเยอะมาก

*การตามหาที่ไร้ผล*
19:18 น. เพราะเหวินกำลังเตรียมไปคอนเสิร์ต จึงเดินลงจากชั้นสอง และวิ่งไปหาเพื่อนที่ยื่นรอเข้าคอนเสิร์ตที่หน้าทางเข้าVIP

19:19 น. น้องสาวได้โทรมาถามถึงถุงว่าอยู่ที่ไหน เหวินถึงได้รู้ว่าน้องไม่ได้หยิบถุงตอนไปเข้าห้องน้ำ และน่าจะลืมไว้ที่ร้าน Pacamara (จุดนี้เหวินรู้ว่าสะเพร่าเอง อยากตีตัวเองจริงๆ) เราจึงรีบเดินกลับมาที่ร้านเพื่อถามพนักงาน และสิ่งที่พนักงานแจ้งคือ “เจอครับ เอาไปส่งที่ Information ประตู 1 แล้วครับ” คำตอบนี้ทำให้เหวินเข้าใจว่าพนักงานเป็นคนเอาของไปส่งให้เจ้าหน้าที่ของห้าง

19:20-20:00 น. เหวินเลยให้น้องสาวรีบไปที่ Information ประตู 1 ตามคำแนะนำของพนักงาน พร้อมพูดปลอบว่า “สบายใจได้ ถุงไม่หายหรอก พนักงานช่วยจัดการให้แล้ว” แต่น้องสาวกลับไม่สามารถเข้าถึง Information ได้ เพราะพื้นที่นั้นจำกัดเฉพาะผู้ที่มีบัตรคอนเสิร์ต น้องสาวจึงตามหาinformationอื่นๆในชั้นเดียวกัน

ขณะเดียวกัน กล้องวงจรปิดแสดงให้เห็นว่าป้าเสื้อขาวกลับมาที่ร้านกาแฟอีกครั้ง… และยื่นอยู่หน้าร้านกาแฟถึงเวลา 19:33 น. สุดท้ายตัดสินใจออกจากไอคอนสยามพร้อมถุงในเวลา 19:37 น.

​*การพูดคุยที่ร้านกาแฟและความเข้าใจผิด*
20:10 น. น้องสาวกลับไปที่ร้านกาแฟ Pacamara เพื่อถามพนักงานอีกครั้ง และขอให้พนักงานช่วยพาไปที่ Information เพราะเราไม่ทราบว่าเป็น Information ที่ไหน ทั้งที่เดินสำรวจ Information ทั้งหมดในชั้น G แล้ว

พนักงานแจ้งว่า “เป็นพี่อีกคนเอาไปส่ง ยังไม่ได้กลับมาเลย” น้องสาวจึงเข้าใจว่า “พี่อีกคน” คือพนักงานร้านที่ยังไม่กลับมาจากการส่งถุงน้องเลยยื่นรอหน้าร้านอย่างตั้งตาตั้งใจ

20:21 น. เหวินพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติม และพบว่า Information ประตู 1 ต้องใช้บัตรคอนเสิร์ตในการเข้า (บัตรพนักงานก็ไม่มีสิทธิ์เข้าไปได้) เลยรีบวิ่งเข้าไปเช็คกับinformation และ Information ยืนยันว่าไม่มีใครนำถุงมาฝาก

*ความจริงที่ทำให้ผิดหวัง*
20:25 น. หลังจากกลับไปสอบถามพนักงานอีกครั้ง เหวินถามว่าทำไมพนักงานถึงไม่พาเราไปที่ Information เพื่อให้แน่ใจ แต่พนักงานแจ้งว่า “ไม่ๆๆ ทางเราไม่ได้นำไปส่งเอง เราให้พี่ผู้หญิงเสื้อขาวที่เก็บได้เป็นคนจัดการ เพราะเรารับไว้ไม่ได้ ของมันมีค่าเกินไปค่ะ“

20:26 น. เราเพิ่งรู้ความจริงว่าถุงไม่ได้ถูกนำส่งไปที่ Information โดยพนักงาน จริงๆ เราเสียเวลากับการหา Information ที่ไม่มีอยู่จริงมา 40 นาที เราตัดสินใจรีบแจ้งความทันที​

*บทสรุป*
คืนข้ามปีที่เริ่มต้นด้วยความเรียบง่าย กลับจบลงด้วยความวุ่นวาย เหวินกับน้องสาวสูญเสียถุงใบสำคัญเพราะความสะเพร่าของตัวเอง และการจัดการที่ผิดพลาด รวมถึงการขาดความรับผิดชอบของร้าน Pacamara

หวังว่าเรื่องราวนี้จะเป็นบทเรียนให้ทุกคนระมัดระวังทรัพย์สินของตัวเอง และหวังว่าผู้ให้บริการจะปรับปรุงการจัดการในอนาคต เพื่อไม่ให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีก

*หากคุณป้าและครอบครัวได้เห็นข้อความนี้อยากจะขอให้คุณป้าช่วยติดต่อกลับมาหาหน่อย จะขอขอบคุณณที่นี้ด้วยค่ะ *